دادورزي، تفاوتي اصيل و ماهوي با هر خواست ديگر جنبش ها و خيزش هاي مردمي در طول تاريخ دارد.
استقلال، آزادي و جمهوريت را در خيزش 57 ايران بسيار شعار دادند.
اما كمتر شعار دادورزي و عدالت به گوش رسيد.
شايد پاشنه ي آشيل و چشم اسفنديار تمامي خيزش هاي مردمي تاريخ، به همين نقطه از پيكرشان اشاره مي كند.
به كدام نقطه؟
"به تفاوت ماهوي خواست دادورزي با خواست هاي ديگر انقلابي(همچون آزادي، استقلال و ...).
چنين گمان مي رود كه اين تفاوت از تفاوت رسايي صداي سرمايه داران جوامع و نارسايي و خاموش ماندن صداي اقشار متوسط و "ضعيف نگه داشته شده" سرچشمه مي گيرد.
دادورزي و عدالت آنچنان به مذاق لابي سرمايه داري هيچ جامعه اي خوش نمي آيد.
۱ نظر:
البته شاید در سرمایه داری باز هم به عدالتی نصفه نیمه بتوان رسید
همان عدالت جنگل که از هیچ بهتر است
ارسال یک نظر